{wyjątkowo w poniedziałek} BZDURKI Z KLAWIATURKI: RÓWNY TUZIN

Dzień dobry się z Państwem.

Wczoraj to było... Świętowaliśmy. Bo 12 lat temu powiedziałam TAK na grzeczną prośbę W, czy za Niego wyjdę. Nie umiem odmawiać ;) A On tak pięknie tego dnia wyglądał...

Do dziś ze wzruszeniem rzecze, że to była Jego najlepsza decyzja w życiu i codziennie się cieszy, że wpadł na ten pomysł, by mnie poślubić...

Nie ukrywam, że i ja się cieszę, że mogłam Go tak uszczęśliwić tego dnia i każdego następnego.

Jak postrzegam te 12 lat wspólnego życia? Fantastycznie! Przeszliśmy wiele razem. Smutki i ciężkie chwile nas na pewno zbliżyły i sprawiły, że jesteśmy mocniejsi. Cieszy mnie to, że jesteśmy dla siebie najważniejsi i zgodni w wielu bardzo ważnych kwestiach, choćby w wychowywaniu dzieci. Nie wyobrażam sobie robić czegoś za plecami W. , np. dając dziecku jakąś słodkość i poprosić je, by nic nie mówiło tatusiowi, albo ukrywanie przez ojcem osobistym jakiejś "wpadki" dziecka. Takie działania nie uczynią mnie lepszą matką, a jedynie osłabią więź z mężem i spaczą relacje w rodzinie, postrzeganie roli rodziców, którzy mogą się nawzajem oszukiwać... I dawanie takiego sygnału, że jeden z rodziców może być "frajerem", którego można oszukiwać, nie informować... 

I chociaż dzieci są naszym sensem istnienia, naszą wielką miłością, to jednak my dla siebie jesteśmy najważniejsi. Dzieci odejdą, będą miały własne życie, a my zostaniemy sami w jednym domu i chciałabym, byśmy nadal mieli wspólny język, patrzyli w tym samym kierunku, mieli sobie coś do powiedzenia i nadal... uwielbiali ze sobą być.

Kocham tego swego W...

Kiedy pierwszy raz zobaczyłam ten talerz autorstwa MISIURY wiedziałam, że będzie mój... no i jest! Otrzymałam od Małża na tę naszą tuzinową rocznicę ;)

Do widzenia się z Państwem,

Jagodzianka