THE 52 PROJECT# 40 i 41

Dzień dobry wieczór się z Państwem.

Mam wrażenie, że przestałam ogarniać dookoła rzeczywistość. Nie potrafię się skupić, zorganizować. Do tego wszystkiego martwi mnie Jagoda. Jej wyobrażenie o powrocie do Polski okazało się fałszywe. Nie tak to wszystko widziała. Za szkołą delikatnie mówiąc nie przepada. Wiadomo, dwa lata to długi okres, w tym czasie nawiązały się i zacieśniły przyjaźnie, a Ona czuje się wyobcowana. Zamknięta w sobie. Chodzi smutna. Stała się rozkojarzona, niecierpliwa... Ok, niecierpliwa była zawsze, ale teraz staje się to w fazie szczytowej...

Dzisiaj podczas spotkania na SKYPE z Emmą powiedziała, że chce mieszkać we Francji. Chce tam wrócić. Martwi mnie. Z drugiej strony liczę, że czas zrobi swoje i zaaklimatyzuje się, nawiąże przyjaźń. Na razie rzadko chce wychodzić na dwór, woli siedzieć w domu. Jedynie, czego lubi się uczyć, to francuski. W. przywiózł Jej podręczniki do francuskiego (te, które teraz by przerabiała, gdyby uczęszczała do francuskiej szkoły). 

Zaczęła też uczęszczać na zbiórkę harcerską i tam też Jej się podoba. Mam nadzieję, że będzie tak nadal.

Moja podusia na zmarznięte stopy posłużyła jako nakrycie głowy...

#40

#41

Mamusiu, ubielbiam kawanosy!

Rozmowy francusko - francuskie.

A potem zabawa. Świat nie ma granic.

Mamusiu, te naleśniki są pyśne!

Do widzenia się z Państwem,

Jagodzianka.