DZIEŃ TRZECI - 8.oo

Jako nocny marek mam problem z wstawaniem rano. Znaczy się, szybko się przestawiam, gdy muszę (na przykład, idąc do pracy, miałam pobudkę o 5.30!), ale nie jest mi  tym dobrze.

W każdym razie teraz Franek i tak jest łaskawy, bo budzi się ok. 7.oo - 7.3o. Wcześniej budził mnie od karmienia o 5.oo bez zamiaru jeszcze podrzemania.

A jak już jesteśmy przy temacie mojego Syna, to muszę się poskarżyć... Mój "Fransua" podziękował mi za usługi mleczarskie. Odepchnął raz, drugi zdecydowanym ruchem ręki i tak przestałam być karmiącą matką... Cóż... Będę musiała zacząć pić, bo coś trzeba robić ;););)

Ja wygląda u mnie ósma rano? Franio właśnie skończył jeść śniadanie. A że chłopak samodzielny chce być, to się do sztućców rwie... A że ma chłopak wyrafinowany gust, to nie każda łyżka nadaje się do kaszki...

Standard mam zatem: przygotowanie posiłku, sprzątanie, zagonienie Jagny do porannych obowiązków.

Z niecierpliwością jednak czekam na wieczór i godzinę 20.oo. Franio już dawno wtedy śpi. Jagna właśnie leży w łóżku i W. jej czyta książkę. Mamy to szczęście ( i nie wiem, czy to fuks czy nasze postępowanie od początku z dziećmi), że kładziemy je do łóżek ( Jagna to już sama się położy;)) i dzieciaki zasypiają: bez płaczu (sporadycznie), bez lulania (zakazane), bez leżenia z nimi (też sporadycznie, gdy Jagienka ma potrzebę bliskości) i iw ogóle czegoś takiego jak "usypianie". Uważam, że spanie jest bardzo ważną czynnością w życiu, bo w końcu spędzamy nad nią jakąś 1/3 życia i dlatego nasze pociechy muszą nauczyć się zaspyiać same.

Ja wiem ,że takie maleństwo to aż kusi, by się z nim położyć, wąchać, przytulać. I jeżeli na początku, czy też w późniejszym okresie dziecka od czasu do czasu tak robimy, nie widzę w tym nic złego , wręcz przeciwnie! Jednak kiedy to przechodzi w nawyk, zapominamy, że robimy przede wszystkim krzywdę dzieciom, które bardzo często mają potem zaburzenia snu, lęki. Ale każdy postępuje jak uważa za słuszne i to każdy potem płaci za swoje mniejsze czy też większe błędy. Albo może się okazać, że to wcale nie był błąd ;)

W każdym razie w naszym przypadku, wieczory mamy spokojne, dla siebie i bez "użerania się". I kiedy wybija ta magiczna 20.oo... Jagodzianka wyciąga wszystkie swoje klamoty i działa, dłubie, maluje, wycina. Wypija ostatnią tego dnia kawę (która nie przeszkadza jej w niczym, a już na pewno nie w spaniu ;)).

Być może na blog zaglądają bardzo młodzi Czytelnicy, a ponadto treści na nim zawarte, są publikowane przed 22.oo, został zatem zastosowany zabieg na fotografii łagodzący prawdziwy obraz mojego warsztatu. Taki bałagan, jaki wtedy panuje, może porazić i odbić się na psychice, nawet dorosłych!

Pozdrawiam i do jutra!

Jagodzianka.