W UPALNĄ NIEDZIELĘ

... nie chce się wychodzić z domu. No, chyba że posiada się ogród z dużą ilością drzew dających cień i jakimś oczkiem wodnym albo jakimkolwiek basenem...

W każdym razie ja wymiękam, ale nie narzekam. Bo jak było pochmurno, też człowiek nie był zadowolony. I tak trudno dogodzić... Cieszę się zatem z każdej pogody, tylko w różny sposób ;) Ale ja nie o pogodzie. 

Sama już się pogubiłam, co chciałabym Wam pokazać i w jakiej kolejności. Kiedy nie miałam komputera, dużo tworzyłam, zmieniałam wystrój w mieszkaniu i teraz chciałabym to wszystko pokazać, ale brak czasu powoduje, że wpisów dokonuję rzadko a przez to znowu nie nadążam z pokazywaniem... Taki los, choć ma się to zmienić i ja na tę zmianę czekam. Niecierpliwie. Ale zanim ona nastąpi, to pochwalę się prezentami.

Raeszka - jak zwykle - pamięta o moich urodzinach i zawsze wysyła prezent o czasie. Ja - choć wypisałam sobie daty urodzin wszystkich ważnych dla mnie osób - to i tak się nie wyrabiam i wysyłam z opóźnieniem. Nieraz z ogromnym. Ale to też się zmieni, bo będę nad tym pracować. Mam nadzieję, że w końcu ze skutkiem pozytywnym.

Dziękuję, Agnieszko, za pamięć. Bardzo, bardzo gorąco!

Drugi prezent przyszedł od Sis. Tak ot, bez okazji... Prezentów otrzymałam co niemiara: od serwetek,przydasiów, po krem z kasztanów i pasztet z wątróbki gęsiej - nigdy nie jadłam takich francuskich rarytasów, mimo że trochę w tym kraju mieszkałam. Kasztany, owszem, ale pieczone,zaś krem - nigdy. Na razie szkoda mi otwierać;)
Frankowi dostało się królisia. Od razu zasmakowały mu rogi, które z umiłowaniem gryzie. I widać, że go bardzo polubił i chętnie się do niego przytula, na moje nieszczęście, bo Jagi miłość do Rudego, nieraz sprawiła nam bezsenne noce, płacz i stres. Liczę jednak na Frania "męskie" podejście do sprawy.

Sis, dziękuję Ci ogromnie za tę odrobinę Francji.

 Dziś pokażę Wam kuferek - oczywiście, z dziecięcym motywem. Co zrobić, gdy najbardziej czuję właśnie te klimaty. Pracę wykonałam jeszcze w zeszłym roku, ale długo nie pokazywałam, bo najpierw czekałam na przyjazd przyszłej jego właścicielki, a potem wystawiłam do WYMIATACZA i w związku z tym nie mogłam wstawić fotek. Jest już po głosowaniu, więc przedstawiam:

Wykorzystuję teraz każdą chwilę na fotografowanie Frania, bo szybko uczy się nowych czynności, no i niesamowicie się zmienia. Ale najważniejsze! Wyszły mu w końcu dwie górne jedynki!!! "Ludzie na mieście" mówią, że teraz już będzie z górki. Ojej, jak chcę im wierzyć!!!! ;););)

Chodzenie jeszcze nie jest jego domeną, woli raczkować. Gdy jednak podłoże nie sprzyja kolanom, kroczy jak pająk;)

Pozdrawiam i gratuluję Hiszpanom,
Jagodzianka.