SCRAPKI SPOD MOJEJ ŁAPKI: KARTKA ZA KARTKĄ POGANIA KARTKĘ, CZYLI WIELKANOC SIĘ ZBLIŻA

Dzień dobry się z Państwem.

Szukałam na blogu dzisiaj kilku rzeczy, tekstów, które kiedyś tam napisałam.Przeglądałam zdjęcia, wpisy, myśli, miejsca... Tęsknię za tamtym klimatem bloga, za tą radością z pisania i pokazywania zdjęć.

Za wieloma rzeczami tęsknię... Za normalnością w relacjach - nazwijmy to oględnie - ogólnoludzkich. Ale to tak jest, że niewinni cierpią, dostają po tyłkach, a ci, co nabroili, mają się świetnie... Ech... Szkoda tylko, że inni przez nich płaczą i są smutni...

No, ale zmiany trzeba zacząć... najlepiej od siebie.

Wczoraj  po długiej przerwie poszłam do stylistki - fryzjerki Oli. Powiedziała tylko: "jak zwykle, mogę zrobić Ci na głowie, co chcę?" Oczywiście!

No i zaczęła od mocnych i zdecydowanych cięć. Ma na mnie jeszcze jeden pomysł. Trawię ja, bardziej trawi mój W. - czy przetrawi(my)? Dowiecie się za jakiś czas :D

Dzisiaj kolejna porcja kartek. Tak,w tym roku dałam radę wykonać niezłą produkcję...

Nie umiem tego wyjaśnić, jak to jest... Normalnie do ręki się mi same pchały papiery żółte i zielone. Potem już specjalnie chowałam tę kolorystykę, by użyć innych barw ;)

I wszystkie napisy musiały być brązowe. Taki miałam klimat...

A na koniec produkcja prawie jak z fabryki. Starałam się, by mimo stałej kompozycji, była różna kolorystyka...

Już niedługo zasypię Was kuferkami... Zdjęciami tychże znaczy się. Chcecie?

Pozdrawiam,

Jagodzianka.