BZDURKI SPOD KLAWIATURKI: AFERA RAJTUZKOWA

Bonjour.

Pisanie BZDUREK mi ostatnio idzie kiepsko. Wiele rzeczy idzie mi beznadziejnie ostatnio.

Ale dziś nie będę narzekała. Nie będę smuciła i smęciła, choć mam naprawdę trudny okres w swoim życiu. Ale mam W. i wiem, że wszystko będzie dobrze. Dzisiaj odbyliśmy bardzo trudną dla nas obojga rozmowę. Jesteśmy w cholernie nieciekawej sytuacji, ale myślę sobie, że z powodu tego, że naprawdę się kochamy i naprawdę jesteśmy wobec siebie szczerzy, uda nam się przetrwać i nie zwariować. Bo co jest w życiu ważniejsze?

No właśnie! Myślałam, że miłość, szczerość  i UCZCIWOŚĆ ( to takie niezrozumiałe dla niektórych słowo) są najważniejsze w życiu. A jednak nie! Są istotniejsze sprawy.

Prawda jest taka, że od jakiegoś czasu dość ograniczam świat wirtualny z powodów wielu, a szczególnie tego, że nie mam za dużo tegoż czasu. Muszę też wyznaczać sobie priorytety. I Internet nim nie jest. Nie powinien być, choć jest ważną częścią naszego życia, niestety. Ale przez przypadek trafiłam na tzw. parentingowy blog i okazało się z jednego posta na nim, że jestem matką już nawet nie nieperfekcyjną. Jestem tak beznadziejna, że tylko mi dzieci trzeba zabrać. A wszystko poszło o... rajtuzy.

Autorka bloga uważa, że puszczanie dzieci w samych rajtuzach ( bez spódniczki bądź spodenek) to uwłaczanie ich godności, to brak poszanowania małego człowieka. Jedna z czytelniczek stwierdziła, wręcz, że to traktowanie dziecka jak tresowane zwierzątko. Zaś inna opowiedziała historię mrożącą krew w żyłach. Zostawiła otóż dziecko w domu z babcią. Wraca po kilku godzinach, a ono... w samych RAJTUZACH, bez spodni czy spódniczki ( nie powiedziano płci) po domu hasało!!! Na ten widok PRAWIE dostała zawału!!!! Szok i niedowierzanie!

Autorka tegoż bloga stwierdziła, że "dziecko to mały dorosły" i  sobie myślę, że tu jest chyba problem piszącej. Bo dziecko to nie jest mały dorosły. Dziecko to człowiek, owszem. Mały człowiek, ale nie dorosły. Dziecko inaczej postrzega i pojmuje świat. Nie jest ograniczone zasadami, które stworzyli dorośli. Dla dziecka nagość na przykład nie jest niczym wstydliwym, brudnym i krępującym. Śmieszne jest dla mnie to, że uważa się, iż zakładanie rajtuzów "małemu dorosłemu" jest takie niehumanitarne, zaś  posłanie sześciolatka do szkoły - odbieraniem dzieciństwa i wciskaniem na siłę w dorosłość. Gdzie tu logika? Znowu dorośli postrzegają całą sprawę ze swojego  jakże dojrzałego punktu widzenia. Dla nich szkoła to przykry obowiązek, "kajdany", zaś dla takiego dziecka głodnego wiedzy i poznawania świata - to okazja rozwijania się oraz poszerzania wiedzy. Przecież ogrom dzieci już przed pójściem do pierwszej klasy zna literki, potrafi czytać. dlaczego? Bo CHCIAŁY tego! Bo poznawanie świata, odkrywanie nowych nieznanych przestrzeni jest dla nich fascynujące, a nie odbierające dzieciństwo! Pomijam tutaj kwestię samej organizacji przebywania w szkole. Bo to zupełnie inna bajka. Ja tutaj tylko podejmuję głos w sprawie o niby "zabieraniu sześciolatkom dzieciństwa".

Jagoda nawet w wieku sześciu lat często biegała w samych rajtuzach, mimo że miała zakładaną spódniczkę ( obowiązkowo "kręcącą się!"). Na moje pytanie, dlaczego ją ściąga, słyszałam "bo tak jest mi wygodniej". A spodni i getrów nie chciała nosić, bo musiały być RAJTUZY.

Czy zatem jestem/ byłam wyrodną matką aż tak nieszanującą godności swego dziecka czy też nieperfekcyjną matką, która zamiast myśleć o godnym założeniu spódniczki podczas raczkowania i NAKAZOWI nie ściągania jej ( bo niektóre mamy w restauracji widzące dzieci w samych rajtuzach są zniesmaczone i odbiera się im tym widokiem apetyt) wolała czytać z nią książeczki albo bawić się klockami?

Doprawdy nie wiem... Ta świadomość, że może okazać się, że SKRZYWDZIŁAM DZIECKO WŁASNE A NAWET DWOJE, BO PUSZCZAŁAM JE W SAMYCH RAJTUZACH sprawia, że czuję się jak ten robak*... Mała i beznadziejna... Nie po raz pierwszy zresztą...

Rajtuzowym skrytożercom  mówię NIE!

 

Do widzenia się z Państwem,

Jagodzianka.

* Chociaż, zaraz. Franio ostatnio powiedział: "Mama jeśt łobuś, tato jest łobuś, a Flanio maly lobaciek;)
To kto jest tym robakiem już nie wiem...