BZDURKI SPOD KLAWIATURKI: SPOTKANIE O SMAKU GROSZKU

Bonjour.

Nie jestem i nie byłam osobą, która na widok znanych osób (za moich " młodych" lat nie było celebrytów tylko piosenkarze, aktorzy, pisarze;)) nie piszczałam, nie rzucałam się na szyję i nie błagałam o autograf. Wydawało się mi po prostu niestosowne "molestować" ludzi na ulicy. No i się wstydziłam, swoją drogą...

Ale jedna sytuacja sprawiła, że postąpiłam inaczej...

Właśnie czytałam wywiad z Nią w najnowszym ZWIERCIADLE. Powróciły wspomnienia i chciałabym Wam o nich opowiedzieć.

Kiedy zobaczyłam Ją pierwszy raz w spektaklu byłam zauroczona. Jej gra była tak wzruszająca, tak przejmująca, że oglądałam wciąż na wdechu ( dobrze, że się nie udusiłam). Wiedziałam, że to wrocławska aktorka...

To był dzień moich imienin. W. kupił mi kwiaty i poszliśmy do Rynku, a na Pl. Solnym siedziała Ona na krześle - udzielała wywiadu, albo miała sesję zdjęciową. Nie pamiętam dokładnie. I wtedy postanowiłam ,że podejdę i dam Jej kwiaty, które dostałam od W. i powiem, że uwielbiam Jej grę...

Zrobiłam to, choć miałam ogromną tremę i podeszłam do Pani Kingi Preis, by wyrazić swój zachwyt nad Jej talentem. Była mile zaskoczona. Chwilkę porozmawiałyśmy i odeszłam.

W jakiś czas później spotkałam Panią Kingę ponownie. W czasie studiów dorabiałam w sklepie kosmetycznym na Biskupinie i ona do tegoż sklepu weszła. Pochwaliłam się Jej, że właśnie nabyliśmy bilety na "Ballady morderców". Bardzo się ucieszyła, troszkę porozmawiałyśmy.

Najbardziej jednak niesamowite było kolejne spotkanie. To nastąpiło na pewno w sobotę. Wchodzi Pani Kinga i mówi od progu:

-Pani Magdo, jak dobrze, że pani jest. Bo wie pani... W związku z Mistrzostwami Świata w Piłce Nożnej ( 1998r. to był) sprzedało się na spektakl mało biletów. Właściwie do wszystkich kupujących mieliśmy kontakt ( nie wiem, czy były rezerwowane - przyp. Jagodzianka) i poinformowaliśmy o odwołaniu spektaklu.Tylko do jednej  osoby nie mieliśmy kontaktu. I ja tak sobie dzisiaj rano odkurzam pokój i  nagle klepnęłam się w głowę! No tak, to pani bilety, więc szybciutko się ubrałam i przyjechałam, żeby powiedzieć, że nie będzie przedstawienia.

Taka jest Pani Kinga Preis. Wspaniała aktorka, niezwykle utalentowana, o pięknym spojrzeniu, wspaniałych piegach i niezwykle ciepłym sercu i takiej " normalności". 

Czytając wywiad ostatni, z wypowiedzi Artystki wyłaniał się dokładnie taki obraz Osoby, jaką poznałam.

"Przypadek Klary"   to przedstawienie, na którym byłam wielokrotnie i za każdym razem wzruszałam się podczas końcowej sceny z bijącym sercem...

Dla takich Artystów warto chodzić do teatru, oglądać filmy. Dla tych wzruszeń, śmiechu, ale i łez. Chwil zadumy, zastanowienia się nad swoim życiem, postępowaniem, myśleniem.

Co ma zdjęcie groszku wspólnego z Panią Kingą Preis? Ostatnio właśnie tę fotkę wysłałam na konkurs fotograficzny, którego tematem był "smak naszego życia". Moje życie jest zielone, bo pełne optymizmu ( oprócz chwil,  kiedy wychodzą demony ze mnie... zresztą pierwszy raz...;)) i są słodkie jak każda świeża kuleczka, bo cieszę się chwilami, które są mi dane: bycia tutaj, bycia z rodziną, przyjaciółmi, z moją pasją, z blogiem, z Wami... Spotkania z Panią Kingą Preis, choć krótkie, to jednak są dla mnie tą jedną kuleczką groszku - słodkim wspomnieniem...

To tyle... Tak chciałam się z Wami podzielić historią z mojego życia...

Do widzenia się z Państwem, 

Jagodzianka