DŁUBANKI JAGODZIANKI - SZACHY NIE Z TEJ BAJKI: WIERZY W WIEŻY

Bonjour.

Dziś po raz pierwszy kolekcja SZACHÓW NIE Z TEJ BAJKI, które  nie są pionami. Marzyło się mi ozdobić wieże, bo miałam w głowie gotowe projekty. Udało się je zamówić i tak powstała kolekcja, która już jest w Polsce i która już została oceniona przez odbiorców. Myślę, że nie ma lepszych i bardziej szczerych recenzentów od dzieci. Dlatego też opinia Jasia (lat 7) wyrażona na widok tychże wież jest dla mnie najpiękniejszą nagrodą:

"W głowie się nie mieści, ile talentu noszą w sobie ludzie".

Muszę przyznać, że po raz pierwszy trudno było się mi rozstać z tymi figurami. Może dlatego, że tak bardzo starałam się je dopieścić ( w miarę moich umiejętności)? 

Wieże to była rozgrzewka przed naprawdę wielkim wyzwaniem, ale tak przychylne opinie i ciepły odbiór moich prac powodują, że wielkie wyzwania stają się ogromną przyjemnością.

W kolekcji znajduje się tradycyjnie pięć egzemplarzy, ale tym razem jako "bonusik" pojawiła się wieżyczka - pojemnik na kredki, ołówki i długopisy.

Korzystałam z pięknej wtedy pogody i zrobiłam zdjęcia kolekcji bez jednej wieży... która się dopiero tworzyła.

Piątka w swej okazałości, niestety, zdjęcie robione w nocy już na pół śpiąco.

Ukwiecona wieża

Na całą wieżę nałożyłam szpachlówkę FLUGGERA a potem cieniowałam pięcioma odcieniami brązu.

Łączka uzyskana techniką decoupage.

Roszpunka białowłosa wciąż czeka i nie traci nadziei, że kiedyś jakiś książę ją uwolni...

Wie, że w każdej chwili może nadjechać wybawiciel, jest zatem zawsze umalowana i uczesana. Zaś filcowa korona pięknie się skrzy w słońcu.

Bluszcz dotrzymuje jej towarzystwa.

Wśród rycerzy najbardziej podobają się jej hip hop zbrojowcy za lekkość w chodzeniu, giętkie ciało i pewny ruch.

Marzy się jej wieża cała w lawendzie.

Roszpunka uwielbia wschody słońca, różowe dodatki. Kocha lawendę, dlatego wierzy w wieży, że jeszcze doczeka się podróży do Prowansji. ..

Zastanawiała się w okresie swego młodzieńczego buntu nad dredami, ale nie posiadała szydełka, które do samodzielnego dredów zrobienia jest konieczne.

Rozalka postanowiła urozmaicić sobie czekanie na księcia z bajki lub odważnego rycerza pobytem w przydomowym (przywieżowym) solarium...

Po karnacji widać, że długo czeka już...

... i że stawia na naturę, jedząc kilogramy marchewek... Wierzy w wieży, że dzięki zawartości karotenu jej cera będzie zawsze śniada, a witamina A zapewni dobry wzrok i dzięki temu możliwość wypatrzenia księcia z bajki.

Rozalka oprócz produktów bio, lubi pleść trzy po trzy oraz warkocze. Marzy się jej komnata w stylu vintage. Lubi naturalne produkty, dlatego nawet korona jest ekologiczna.

Kunegunda (dla znajomych Kundzia) choć osiwiała, to jednak rycerza w lśniącej zbroi się doczekała. Marząc o prawdziwym rycerzu wierzyła w wieży, że on pokocha ją taką naturalną i niefarbowaną.

Okoliczne gołębie bardzo zazdrościły jej tego odcienia włosów.

Zawsze powtarza, że na miłość nigdy nie jest za późno.

Jak tylko się rycerz do niej dostanie ( a to może jeszcze trochę potrwać, by włosy jej urosły z 10-15 cm, bo drzwi wejściowych nie ma, a okoliczne księżniczki nie chcą pożyczać drabin - wiecie jak to jest z babską zawiścią...) założą kwiaciarnię i być może kawiarnię.

To właśnie ON obiecał, że zatańczy dla NIEJ i to już w ten WEEKEND!

I tak oto stara panna już niedługo zostanie panną młodą!

Miłość niejedno ma imię. Przekonała się o tym kotka o imieniu Helołkity, gdy jej pani - księżniczka Rozalinda (przez kotkę nazywana Pin... no, tak do rymu) zostawiła ja samą w wieży, ponieważ książę, który zakochał się w Rozalindzie, miał uczulenie na koty.

Helołkity uwielbia kocią muzykę, jest konserwa(tystką) a najbardziej lubi sardynki oraz nowe wyzwania.

A oto mysz Mateusz, który dokonał coming out'u i przyznał się publicznie do tego, że jest kotoseksualistą. Było to bardzo odważne wyznanie z jego strony, gdyż  rodzina Mateusza słynie z  kotofobicznych poglądów.

Sam Mateusz o tym mówi tak: Pi, pi, pi, pi, pi. Wzruszające wyznanie.

Sama Helołkity na te zaloty jest nastawiona pozytywnie. Zwłaszcza, że już mamy marzec... Wierzy w wieży, że serce złamie, co rozum złamać nie potafi.

Jak to powiedziała: Lepszy MYSZ niż NIC ;)

Ale marzy się jej taki prawdziwy rasowy kocur, który zamruczy jej do ucha. Nawet  kamienie w wieży układają się na słodki pyszczek wymarzonego ukochanego.

Jeśli jednak związek Helołkity z Mateuszem wypali, zamierzają zająć się wspólnie biznesem i w wieży stworzyć prawdziwą serownię... I ja wierzę, że  się im to uda!

Na zakończenie "bonusik"...

To pierwsza tego typu wieża...

W niej ołówki, kredki i długopisy są bezpieczne i dobrze strzeżone... Chyba, że któreś z moich dzieci tam dosięgnie...

Opadająca brama z kredek chroni przed intruzami.

Brama wykonana techniką 3D.

To wszystko na dziś kochani. Wiem, że post długi z ogromną ilością zdjęć. Mam nadzieję, że dotrwaliście jednak i się dobrze bawiliście. A kto nie ma siły lub czasu, by cały post przejrzeć w jeden dzień, niech się nie martwi. Jutro robię sobie urlop od pisania i prawdopodobnie w sobotę również.

Pozdrawiam i serdecznie życzę słoneczka!

Jagodzianka.
EDIT Powiedziała to  Jagodzianka i spojrzała za okno...a tam prószy śnieg...