DZIEŃ PIĄTY - CZEGO NIE ZNOSISZ ROBIĆ

Bonjour.

Zbliżamy się do finału wyzwania. Bardzo lubię te formę zabawy. Można troszkę pomyśleć, ale i  wykazać się kreatywnością... Można też poćwiczyć samo fotografowanie. Popracować nad światłem, kadrowaniem i ostrością. Bardzo to lubię... Zaraz, zaraz, ale dzisiejszy temat to:

czego nie znosisz robić – jakiej czynności nie lubisz robić w swoim codziennym życiu

Normalnie to nie lubię, kiedy służba się mi kręci pod nogami, kiedy gosposia po raz setny pyta, czy życzę sobie na śniadanie kawior z szampanem, skoro wie, że ja nie lubię kawioru o 9.oo tylko dopiero o 9.30! Nie lubię, kiedy Mąż codziennie przynosi mi kolejne klejnoty, ponieważ tej biżuterii mam za dużo. I tych kolacji w ekskluzywnych restauracjach mam dosyć! A! I nie lubię, kiedy niania za wcześnie przyprowadza mi dzieci na półgodzinną zabawę...

To tak pokrótce...

Nie będę oryginalna w dzisiejszym temacie, a to dlatego, że po jego przeczytaniu przyszła mi jedna jedyna myśl, zrobiłam do niej zdjęcie i wiernie przy tym pomyśle obstaję.

Tak naprawdę rozwój techniki jest dla mnie trochę przerażający. Już kiedyś pisałam o tym, że te wszystkie gadżety na "aj" są dla mnie kosmiczne i mało atrakcyjne. Ta wszechobecna technologia tak bardzo oddala nas od natury, że czasami z ogromnym przestrachem zastanawiam się, dokąd zmierzamy. Zauważcie, że bardzo często ludzie karmienie piersią odbierają jako coś... uwaga... NIEESTETYCZNEGO A WRĘCZ OBRZYDLIWEGO.  I za całkowicie NATURALNĄ sytuację uważają, że w miejscach publicznych należy karmić butelką. Ci, którzy tak uważają, jakoś dziwnie nie zauważają, jak sami jedzą w restauracjach, zostawiając za przeproszeniem "syf" na stole i po nim... To uważają za bardzo estetyczne i apetyczne... Fuj!

Ale wśród tych wynalazków jest kilka, za które chwalę ludzkość, zaś autorów pomysłów ozłociłabym. Pierwszą sprawą jest na pewno internet. Miejsce, w którym można pozyskać milion informacji, porozmawiać z człowiekiem mieszkającym tysiące kilometrów stąd. No po prostu cud techniki!
Drugą rzeczą, o której chcę wspomnieć, to metro. Będąc w Paryżu, Barcelonie czy w Pradze cudowne było to, że mogliśmy zwiedzać miasta, bez używania samochodu własnego a co za tym idzie: stania w korkach albo tracenia godzin na poszukiwanie miejsca parkingowego. Dzięki doskonałym połączeniom w kilka, kilkanaście minut byliśmy to  jednym, to w drugim miejscu wartym obejrzenia.

A ostatnia rzecz to... zmywarka! Posiadając ją w Polsce bardzo cieszyłam się czasem, który spędzałam na tworzeniu swoich pracek zamiast ślęczenia nad zlewem. Tutaj tego urządzenia nie mam, choć prawdopodobnie będę szczęśliwą jego posiadaczką. Widzę, ile czasu spędzam na myciu garów, których nigdy nie ubywa. Często, zamiast bawić się z dziećmi, czy po prostu zająć zupełnie czymś innym, bardziej sensownym, to ja "rozkoszuję się" bliskim spotkaniem z talerzem i gąbką. 

Mam zasadę, by sobie jakoś umilać czynności, których nie lubię. I w tym przypadku znalazłam sobie coś, co umniejsza mój ból zmywania. Jest to... płyn do mycia naczyń. Obecnie o zapachu bazylii i ukochanego tymianku. Rozkoszuję się tym aromatem i zmywanie staje się pląsaniem po ogrodzie wśród wspaniale pachnących ziół!

Pozdrawiam  - co czynić akurat bardzo lubię ;)
Jagodzianka.

P.S. Zapomniałam wczoraj napisać jedną ważną rzecz! Franio przespał całą noc! Co nie jest równoznaczne z tym, że Jego matka również, gdyż ona to obudziła się o 4.oo - o czasie, w którym zwykł się budzić Syn Jej  i oczekiwała na tę Jego czynność i z nadmiaru emocji, że Ów Syn się nie budzi, zasnąć nie mogła...