WĘDROWNIK PO FRANCARII - z cyklu "POLKA NA OBCZYŹNIE" : MOJE ZŁOTE MYŚLI

Bonjour.

Witam serdecznie. Dzisiaj troszkę inaczej będzie wyglądał "Wędrownik...", ponieważ ten post przygotowałam specjalnie na potrzeby KLUBU POLEK NA OBCZYŹNIE.

MOJE ZŁOTE MYŚLI - FRANCJA

1. imię/kraj/miasto

JAGODZIANKA/FRANCJA/PÉRON

2. najfajniejsze

Trudno jest mi to powiedzieć... Klimat tego miejsca, wielonarodowościowość a przez to inne podejście do drugiego człowieka, powodują, że to jest to, co mnie się tu bardzo pociąga. Ludzie żyją na luzie, są uśmiechnięci, zadowoleni - znam przeszłość historyczną Francji, więc wiem skąd ten luz ;) Mimo wszystko zazdroszczę im tego. Kuchnia jest cudna: lekka i bardzo smaczna - wyłączając ślimaki, żaby, mule i pochodne tego. Szczególnie zaś uwzględniając sery i wina ;) A! I mimo wszystko mnie się podobają określone godziny posiłków.
No i te widoki...

3. najpiękniejsze

Najpiękniejsze jest tu zamiłowanie do zieleni, roślinności i widok na Alpy i Góry Jura.

 4. ciekawe

Taka uprzejmość. Kiedy pada okrutnie deszcz a Ty idziesz na piechotę, kierowcy się zatrzymują i proponują powiezienie. I co z tego, że Cię znają jedynie z widzenia? I co z tego, że z językiem nie najlepiej? Tego w naszym kraju nie zaznałam mimo analogicznych sytuacji...

5. coś pysznego

Sery wszelakie, tarty, lekkie sałatki, pieczone kasztany... Wiem za brzmi to przyziemnie, ale teraz spokojnie mogę kupić sobie świeżego tuńczyka...

6. uwielbiam

klimat, architekturę, roślinność, wycieczki co weekendowe, widoki, jedzenie, SŁUCHAĆ ich mowy, być tutaj i być blisko dzieci a nie widywać je jedynie rano, gdy wstaną i potem tak późno ,że  właściwie mogę je tylko położyć do snu.

7. nie cierpię

nauki tegoż języka, gdyż, ponieważ, iż jest skomplikowany... albo mój mózg mało pojemny;)

8. do pozazdroszczenia

Ogromna ilość zamków i pięknych miejsc do zwiedzania, podziwiania, odpoczywania! I to, że dzień wstaje ok. półtorej godziny później i tyleż samo później się kończy... Dłużej jest jasno ;)

9. dziwaczne   

Trudno to nazwać dziwacznym... Raczej denerwujące... Papierologia i urzędowa ślamazarność.
Mój W. załatwiając sprawy związane z zatrudnieniem, nauczony już, że urzędnik francuski potrzebuje miliona dokumentów, postanowił przechytrzyć tychże i wysłał WSZYSTKO, co miał każdy papiereczek, dokumencik i zaświadczonko ;) Hmmmm... Czy W. załatwił sprawę za jednym razem? Oczywiście, że nie, ponieważ urzędnik tego kraju musi pokazać, że jest potrzebny a  takie powolne załatwianie spraw to nie kwestia nieudolności tegoż  a ogromna ilość pracy. W związku z powyższym W. dostał pismo z prośbą... o napisanie własnymi słowami, czym będzie się tutaj zajmował!

10. brakuje mi tutaj… 
zmywarki ;)

Do widzenia się z Państwem,

Jagodzianka.