DZIEŃ PIĄTY - SZCZEGÓŁ

Bonjour.

"Diabeł tkwi w szczegółach" mówił nam pan na wykładzie z grafologii, pełen ekscytacji wskazując, jakie cechy mogą świadczyć o tym, że podpis jest fałszywy. To prawda... Czasami szczegół mówi wiele o człowieku, ale i może bardzo dużo zmienić w wystroju, w wyglądzie czy po prostu w samym wrażeniu.

Dla Frania na przykład bardzo istotnym szczegółem podczas przewijania jest fakt, by na pieluszce była myszka."Mimi" Franczesko woła i jeśli się okaże, ze nie ma "mimi", tylko ptaszek "ćwir, ćwir", to nie pozwala na siebie jej założyć.

Jagoda kiedyś dostałą od Sis taki komplecik: majteczki i koszulkę. Moje dziecię uważa, iż może je nosić tylko razem. Kiedy zatem majtki wylądują w koszu z brudną bielizną, koszulki już nie założy. To szczegół, że Jej nikt nie zagląda pod spódnicę. Komplet, to komplet!

Ja też mam ten problem. Przywiązuję wielką wagę do wszelkich szczegółów, szczególnie kiedy tworzę jakieś prace. Uważam, że muszą być one spójne i przemyślane. Motywy winny zostać rozłożone sensownie, a nie chlapnięte na chybił trafił. Sądzę, że właśnie takie szczególiki, jak wstążeczka, ćwiek, czy zawieszka lub jakiś ornamencik, kkropeczki dodają całej pracy niesamowitego klimatu. Takie detale właśnie sprawiają, że coś staje się wyjątkowe. Ale i w drugą stronę to idzie. Jeden szczegół może zepsuć całą pracę, nadać jej ciężkości lub zaburzyć tę harmonię czy całość stylistyczną.

Ta moja dbałość o szczegóły czy to w dekorowaniu wnętrz, czy to w tworzeniu prac jest zaletą, ale i moją zmorą jednocześnie. Bo nie potrafię siąść i zrobić coś prostego; zaraz zacznę kombinować, dodawać, przemieszczać, zestawiać ze sobą papiery, aż wybija trzecia w nocy (czy nad ranem?).

Dla jednych takie szczególiki, jak chociażby kwiaty na stole, świece w sypialni, obrazek czy inna ozdoba, to "zajmowanie się pierdołami", ale uważam, że właśnie te "pierdoły" tworzą klimat domu, pokazują, jacy ludzie w nim mieszkają. To właśnie takie detale pokazują, kto jakie ma podejście do swej twórczości przez małe czy też duże "t". 

Długo zastanawiałam się nad tym, jakie pokazać zdjęcie. Szczerze mówiąc, po raz pierwszy nie wiedziałam, co tak naprawdę chcę sfotografować. Jaki szczegół ostatnio zwrócił moją uwagę. I nie jestem do końca przekonana o słuszności swojego wyboru. Ale już padło.

Spojrzałam otóż na swoje najnowsze pionkowe dziecko. Wiem, wiem, patchworkowych pionów pokazywałam już wiele. Istotne jest jednak to w nich, że każdy z nich jest inny. Nigdy nie zrobiłam takiego samego. Każdy, który jest przeze mnie malowany, zawiera ważną cechę: nie mogą się powtarzać na pionku takie same "łatki", jak i nie mogą sąsiadować koło siebie bardzo podobne kolory oraz desenie.  Bardzo o to dbam. To mój konik.

Może dziś mało oryginalnie, ale bardzo szczegółowo, chcę pokazać piona z soczystej kolekcji...

 I jeszcze w całej okazałości.

I Wam życzę dużo słoneczka, którego dzisiaj mi nie brakuje. Tylko ten urywający głowy wiatr to taki szczegół...

Jagodzianka.