DZIEŃ DRUGI - ULUBIONY KOLOR

Bonjour.

O swoich ulubionych kolorach pisałam nieraz. Kilka niezmiennie uwielbiam od lat i nic się w tym temacie nie zmieniło. Uwielbiam się otaczać zielenią szczególnie w postaci roślinności. Dlatego też tak gloryfikuję teraz swój - nieswój ogród. A ostatnio na wycieczce miałam przed oczami takie zielone widoki, że aż mnie ciarki ze wzruszeniem na przemian ogarniały. Czegoś tak pięknego jeszcze nie widziałam. Niedługo relacja foto z tego miejsca. (Nie dziwię się zatem zupełnie ośmioletniej Zosi, która płakała wczoraj na lotnisku, że nie chce wyjeżdżać z Francji). Uwielbiam także różne odcienie brązu od beżu po hebanowy. Kojarzą się mi z naturą, równowagą, harmonią i spokojem.

Generalnie uwielbiam ciepłe barwy jesieni skąpanej w słońcu, jak choćby, żółty ale taki bardziej ciepły. Choć wyczytałam, że odcienie bardziej jaskrawe kojarzą się z tropikiem, plażą i latem, dlatego wzmacniają system nerwowy i pobudzają trawienie i warto je zastosować w jadalni. Co więcej, ta barwa stymuluje pracę mózgu, poprawia myślenie i pamięć. Jest to kolor nauki, intelektu i optymizmu, dlatego poleca się go do pokoju do pracy.

Pomarańczowy też należy do moich ulubionych choć jedynie w akcentach. Dodaje mi on energii, chęci do działania.

Ale od jakiegoś czasu wraca do łask niebieski. Zaczęło się od - co już chyba wspominam setny raz - akcentów w przedpokoju, po kupowanie teraz różnych drobiazgów i jak wchodzę do sklepu, to od razu zwracam uwagę na przedmioty, ubrania w  delikatnym błękicie, a najchętniej z domieszką zieleni, w takim odcieniu turkusowego .

A jak jest u Was? Zmienia się miłość do kolorów czy jesteście wierni swoim ukochanym barwom?

Uciekam, by spojrzeć w błękit oczu mego Frania, któremu... wyszła trzecia trójka! Biała...na szczęście....

Pozdrawiam, Jagodzianka.